Starożytne Ateny

„Najniższą grupę ludności Aten stanowili niewolnicy. Dla starożytnych Greków istnienie niewolnictwa było oczywistością. Nie wyobrażano sobie świata bez niewolników. Arystoteles tak o tym pisał: „Jak do określonych kunsztów niezbędne są potrzebne właściwe narzędzia, jeśli dzieło ma być odpowiednio wykonane i wykończone tak i do gospodarstwa domowego. Z narzędzi jedne są martwe, inne żywe. Tak na przykład dla sternika ster jest narzędziem martwym, jego zaś zastępca narzędziem żywym. Pomocnik bowiem stanowi rodzaj narzędzia przy wykonywaniu pracy. Odpowiednio do tego także i w gospodarstwie domowym rzeczy, jakie się posiada są narzędziem do życia. Posiadłość jest sumą takich narzędzi a niewolnik żywą własnością. Jest zaś narzędziem ponad narzędzia każdy sługa. ....”